ปาณสูตร

ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิพ้นจากอบายใหญ่

[ ๑๗๑๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย! เปรียบเหมือนบุรุษ
พึงตัดหญ้าไม้ กิ่งไม้ และใบไม้
ในชมพูทวีปนี้ แล้วรวบรวมเข้าด้วยกัน

ครั้นแล้วกระทำให้เป็นหลาว ครั้นกระทำให้เป็นหลาวแล้ว
พึงร้อยสัตว์ขนาดใหญ่ ในมหาสมุทร ในหลาวขนาดใหญ่
สัตว์ขนาดกลาง ในหลาวขนาดกลาง
สัตว์ขนาดเล็ก ในหลาวขนาดเล็ก

ก็สัตว์ขนาดเขื่องในมหาสมุทรยังไม่ทันหมด
หญ้า ไม้ กิ่งไม้และใบไม้ในชมพูทวีป
พึงถึงความสิ้นไปหมดไป โดยแท้

การที่จะเอาหลาว ร้อยสัตว์ขนาดเล็ก
ในมหาสมุทร ซึ่งมีมากกว่าสัตว์ขนาดเขื่องนั้น
มิใช่กระทำได้ง่าย ข้อนั้นเพราะเหตุไร?
เพราะตัวมันเล็ก ฉันใด อบายก็โตใหญ่ ฉันนั้น

บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ?
พ้นจากอบายที่ใหญ่โตอย่างนี้แล้ว
ย่อมรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ ฯลฯ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา

ดูกรภิกษุทั้งหลายเพราะฉะนั้นแหละ
เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียรเพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า
นี้ทุกข์ ฯลฯ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา.

จบ สูตร

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ ( ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๙
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
หน้าที่ ๔๓๖ หัวข้อที่ ๑๗๑๙