อสุภสูตร
(นำ) หันทะ    มะยัง    อะสุภะสุตตะปาฐัง    ภาณามะ   เส ฯ

(รับ) อะสุภานุปัสสี    ภิกขะเว     วิหะระถะ
- ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ,  เธอทั้งหลายจงเป็นผู้พิจารณาตามเห็นซึ่งอารมณ์,
โดยความเป็นของไม่งามอยู่เป็นปรกติเถิด

อานาปานัสสะติ   จะ   โว   อัชฌัตตัง   ปะริมุขัง    สุปะติฏฐิตา   โหตุ
- จงเข้าไปตั้งสติอยู่เฉพาะหน้าด้วยดี,   ในลมหายใจเข้าออก

สัพพะสังขาเรสุ    อะนิจจานุปัสสิโน   วิหะระถะ
- จงพิจารณาตามเห็นความไม่เที่ยง,   ในสังขารทั้งปวงอยู่เป็นปรกติเถิด

อะสุภานุปัสสีนัง    ภิกขะเว     กายัส๎มิง    วิหะระตัง
- ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ,  เมื่อเธอทั้งหลายตามพิจารณาเห็นอยู่ซึ่งอารมณ์ ,
โดยความเป็นของไม่งามโดยปรกติมีอยู่ในกาย

โย    สุภายะ    ธาตุยา    ราคานุสะโย    โส    ปะหิยะติ ,
- ย่อมละความเคยชินในความกำหนัด , (ราคานุสัย)
เพราะเห็นความงามโดยความเป็นสักว่าธาตุเสียได้

อานาปานัสสะติ    อัชฌัตตัง    ปะริมุขัง    สุปะติฏฐิตายะ
- เมื่อเธอทั้งหลาย , เข้าไปตั้งสติไว้ด้วยดีเฉพาะหน้า,ในลมหายใจเข้าออก

เย    พะหิรา    วิตักกาสะยา    วิฆาตะปักขิกา   เตนะ   โหนติ
- ย่อมทำให้วิตกทั้งหลาย , อันมีมาจากภายนอกให้นอนลง ,
ความคิดอันเป็นฝักฝ่ายแห่งความคับแค้นย่อมไม่มี,   เพราะวิตกนั้น

สัพพะสังขาเรสุ    อะนิจจานุปัสสีนัง    วิหะระตัง
- เมื่อเธอทั้งหลาย , ตามพิจารณาเห็นซึ่งความไม่เที่ยง , ในสังขารทั้งปวงอยู่ประจำ

ยา    อะวิชชา    สา    ปะหียะติ    ยา    วิชชา    สา    อุปัชชะติ
- ย่อมละอวิชชาเสียได้,   ย่อมทำวิชชาให้เกิดขึ้น

อะสุภานุปัสสี   กายัส๎มิง    อานาปาเน   ปะฏิสสะโต
- ภิกษุผู้ตามพิจารณาเห็นอยู่ซึ่งอารมณ์ ,  ในกายว่าไม่งามโดยปรกติ ,
มีสติอยู่เฉพาะที่ลมหายใจเข้าออก

สัพพะสังขาระสะมะถัง    ปัสสัง    อาตาปี    สัพพะทา
- มีความเพียรพยายามอยู่ทุกเมื่อ , พิจารณาเห็นอยู่ซึ่งความสงบลงแห่งสังขารทั้งปวง

สะ เว    สัมมัททะโส    ภิกขุ    ยะโต    ตัตถะ    วิมุจจะติ
- ภิกษุนั้นแล , เป็นผู้เห็นโดยชอบพยายามอยู่ , ย่อมหลุดพ้น เพราะเหตุนั้น

อะภิญญาโวสิโต    สันโต    สะเว    โยคาติโค   มุนี
- ภิกษุนั้นแล ,  เป็นผู้จบอภิญญาสงบระงับแล้ว ,  เป็นผู้ล่วงส่วนแห่งโยคะเสียได้
(กิเลสเป็นเครื่องประกอบ) ชื่อว่าเป็นมุนี

อิติ...        ด้วยประการฉะนี้....แล ฯ