กลอนสรภัญญ์ พื้นบ้านอีสาน
กลอน พระคุณของแม่
แม่นี้มีบุญคุณ ความการุณอันใหญ่หลวง
พระคุณหมดทั้งปวง ได้เฝ้าหวงห่วงลูกยา
เมื่อครั้งยังนอนแปล ส่วนแม่เดยังอุตส่าห์
รักลูกชื่นหรรษา ปรารถนาให้ลูกใหญ่
เมื่อเล็กแม่ถนอม นอนกล่อมกลิ้งสุดหัวใจ
แม่นี้ได้ฝักใฝ่ สุดหัวใจของแม่หนา
อดนอนและอดกิน หมดทั้งสิ้นด้วยปุตตา
ทั้งให้การศึกษา ศิลปะหมดทั้งสิ้น
ส่วนเลือดอยู่ในอก แม่ยกให้เป็นน้ำกิน
อันลูกไม่ควรหมิ่น คุณทั้งสิ้นของมารดา
ลูกร้องวิ่งมาหา กลัวลูกยาได้ทุกขา
ลูกนี้ขอบูชา คุณมารดาชั่วชีวัน
แผ่นฟ้าพสุธา มิหนาเท่าคุณแม่ฉัน
วันนี้ลูกพร้อมกัน ถือขันทองบูชาคุณ
บูชาพระคุณแม่ อย่างแน่วแน่และเทอดทูล
ลูกนี้ไม่ลืมคุณ คุณแม่สอนอันอ่อนหวาน
ผลบุญของคุณแม่ หาใดแท้มาเปรียบปาน
บวชเรียนและเขียนอ่าน ธรรมวิจารณ์พระวินัย
ด้วยความบริสุทธิ์ อันผ่องผุดสุดหัวใจ
บุญนั้นจะช่วยให้ ได้พ้นภัยคุณแม่เอ๋ย