กลอนวิสาขะบูชา |
| พอถึงเพ็ญเดือนหก |
เป็นวันเด่นศาสนา |
| เป็นวันวิสาขา |
พร้อมกันมาบูชาคุณ |
| น้อมจิตคิดสร้างดี |
ให้มีไว้เพื่อเป็นทุน |
| เชิญเถิดมาทำบุญ |
ไว้เป็นทุนในภพหน้า |
| เพิ่มพูนบาระมี |
บุญราศรีให้แน่นหนา |
| พากันน้อมนำมา |
ดวงมาลาวันทาน้อม |
| บูชาคุณพุทโธ |
ทั้งธัมโมและสังโฆ |
| ผู้มีความดีพร้อม |
ได้กล่อมใจใสสะอาด |
| เป็นวันประสูติเจ้า |
องค์เป็นเค้าสิทธัตถะ |
| เป็นวันตรัสรู้ |
เป็นวันครูหมู่พระสงฆ์ |
| เป็นวันปลงนิพพาน |
สามประการให้จดไว้ |
| หัวใจวันตรัสรู้ |
นั่นมีอยู่สี่ประการ |
| หนึ่งนั้นคือความทุกข์ |
บ่มีสุขในสังขาร |
| สองนั้นสมุทัย |
ดับทุกข์โทษให้หมดสิ้น |
| ข้อสี่ทางสิ้นทุกข์ |
ให้เกิดสุขคือแนวทาง |
| ชาวพุทธได้เลื่อมใส |
ถือดอกไม้มาเวียนเทียน |
| ขอเตือนอย่าเลยละ |
วิสาขะทุกท่านเทอญฯ |
|