พิธีบรรพชาอุปสมบทแบบใหม่

คำขออุปสมบท(เดี่ยว)
อุปสัมปทาเปกข์พึงเดินประณมมือเข้ามานั่งคุกเข่าประณมมือท้ายหมู่สงฆ์
กราบพระสงฆ์ ๓ ครั้ง แล้วกล่าวคำขออุปสมบท ดังนี้

สังฆัมภันเต/ อุปะสัมปะทัง ยาจามิ// อุลลุมปะตุ มัง ภันเต สังโฆ/
อะนุกัมปัง อุปายทายะ//
ทุติยัมปิ ภันเต/ สังฆัง อุปะสัมปะทัง ยาจามิ// อุลลุมปะตุ มัง ภันเต สังโฆ/
อะนุกัมปัง อุปทายะ//
ตะติยัมปิ ภันเต/ สังฆัง อุปะสัมปะทัง ยาจามิ// อุลลุมปะตุ มัง ภันเต สังโฆ/
อะนุกัมปัง อุปาทายะ//ฯ

คำขออุปสมบท(คู่)
อุปสัมปทาเปกข์ทั้งคู่พึงเดินประณมมือเข้ามานั่งคุกเข่าประณมมือท้ายหมู่สงฆ์
กราบพระสงฆ์ ๓ ครั้ง แล้วกล่าวคำขออุปสมบท ดังนี้

สังฆัมภันเต/ อุปะสัมปะทัง ยาจามะ// อุลลุมปะตุ โน ภันเต สังโฆ/
อะนุกัมปัง อุปายทายะ//
ทุติยัมปิ ภันเต/ สังฆัง อุปะสัมปะทัง ยาจามะ// อุลลุมปะตุ โน ภันเต สังโฆ/
อะนุกัมปัง อุปทายะ//
ตะติยัมปิ ภันเต/ สังฆัง อุปะสัมปะทัง ยาจามะ// อุลลุมปะตุ โน ภันเต สังโฆ/
อะนุกัมปัง อุปาทายะ//ฯ

การอปโลกน์เผดียงสงฆ์
เมื่ออุปสัมปทาเปกข์กล่าวคำขออุปสมบทกะพระสงฆ์จบแล้ว พระอุปัชฌาย์พึงกล่าว
คำอปโลกน์เผดียงสงฆ์ เพื่อซักถามอันตรายิกธรรมแล้วให้อุปสัมปทาเปกข์นั้นอุปสมบท ดังนี้

คำอปโลกน์เผดียงสงฆ์สำหรับอุปสัมปทาเปกข์(เดี่ยว)

อิทานิ โข ภันเต/ อะยัง อุตตะโร มานะ สามะเณโร/ มะมะ
อุปะสัมปะทาเปกโข/ อุปะสัมปะทัง อากังขะมาโน/ สังฆัง ยาจะติ// อะหัง สัพพะมิมัง
สังฆัง อัชเฌสามิ// สาธุ ภันเต/ สัพโพยัง สังโฆ/ อิมัง อุตตะรัง นามะ สามะเณรัง/
อันตะรายิเก ธัมเม ปุจฉิตวา/ ตัตถะ ปัตตะกัลลัตตัง ญัตวา/ ญัตติจะตุตเถนะ
กัมเมนะ อะกุปเปนะ ฐานาระเหนะ อุปะสัมปาเทมาติ// กัมมะสันนิฏฐานัง กะโรตุ//ฯ

พระสงฆ์ทั้งนั้น พึงประณมมือกล่าวรับคำว่า “สาธุ” พร้อมกัน
ต่อแต่นั้น พระอุปัชฌาย์หรือพระคู่สวด จะสั่งให้อุปสัมปทาเปกข์เดินเข่าเข้ามา
ท่ามกลางหมู่สงฆ์แล้ว นั่งคุกเข่าประณมมือ เพื่อรับการสอบถามอันตรายิกธรรมต่อไป

คำอปโลกน์เผดียงสงฆ์สำหรับอุปสัมปทาเปกข์(คู่ )

อิทานิ โข ภันเต/ อะยัญจะ อุตตะโร มานะ สามะเณโร/ / อะยัญจะ
อุตตะโม มานะ สามะเณโร/ มะมะ อุปะสัมปะทาเปกขา/ อุปะสัมปะทัง อากังขะมานา/
สังฆัง ยาจันติ// อะหัง สัพพะมิมัง สังฆัง อัชเฌสามิ// สาธุ ภันเต/ สัพโพยัง สังโฆ/
อิมัญจะ อุตตะรัง นามะ สามะเณรัง/ อิมัญจะ อุตตะมัง นามะ สามะเณรัง/
อันตะรายิเก ธัมเม ปุจฉิตวา/ ตัตถะ ปัตตะกัลลัตตัง ญัตวา/ ญัตติจะตุตเถนะ
กัมเมนะ อะกุปเปนะ ฐานาระเหนะ อุปะสัมปาเทมาติ// กัมมะสันนิฏฐานัง กะโรตุ//ฯ

พระสงฆ์ทั้งนั้น พึงประณมมือกล่าวรับคำว่า “สาธุ” พร้อมกัน
ต่อแต่นั้น พระอุปัชฌาย์หรือพระคู่สวด จะสั่งให้อุปสัมปทาเปกข์เดินเข่าเข้ามา
ท่ามกลางหมู่สงฆ์แล้ว นั่งคุกเข่าประณมมือ เพื่อรับการสอบถามอันตรายิกธรรมต่อไป


การบรรพชาอุปสมบท
คำขอบรรพชาอุปสมบท
คำกล่าวขอไตรสรณคมน์และศีล
คำขอนิสัย การให้นิสัย
คำบอกสมณบริขาร
กรรมวาจาสมมติตนเพื่อสอนซ้อม-คำสอนซ้อม อุปสัมปทาเปกข์
คำขออุปสมบท- การอปโลกน์เผดียงสงฆ์
คำสวดถามอันตรายิกธรรม
ญัตติจตุตถกรรมวาจา
คำบอกอนุศาสน์


คำทินทุผ้า คำอธิษฐาน คำเสียสละผ้า คำคืนผ้า เนื้อต้องห้าม
คำขอขมา คำวิกัปป์ผ้า คำอนุโมทนากฐิน คำลาสิกขา คำแสดงตนเป็นอุบาสก
อนุโมทนาวิธี วิธีแสดงอาบัติ คำสัตตาหะ คำสมาทานธุดงค์ ๑๓ ข้อ บทสวดสติปัฏฐาน๔
อนุโมทนาวิธี แปล บทขัดสิกขาสามเณร เจริญพระพุทธมนต์ พระภิกขุปาฏิโมกข์ บทพิจารณาสังขาร
ถวายพรพระ ตังขณิกปัจจเวกขณปาฐะ บทสวดพุทธมนต์ คำสมาทานพระกรรมฐาน ปฏิทินวันพระ
กรวดน้ำตอนเย็น อะตีตะปัจจะเวกขะณะ พระสังคีณี คำปวารณาออกพรรษา หลวงปู่คำพันธ์
 กลับสู่หน้าหลัก