บทพิจารณาสังขาร
(หันทะ มะยัง ธัมมะสังเวคะปัจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส)

สัพเพ สังขารา อะนิจจา - สังขารคือร่างกายจิตใจ , แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น ,
มันไม่เที่ยง , เกิดขึ้นแล้วดับไปมีแล้วหายไป

สัพเพ สังขารา ทุกขา - สังขารคือร่างกายจิตใจ , แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น ,
มันเป็นทุกข์ทนยาก , เพราะเกิดขึ้นแล้วแก่เจ็บตายไป

สัพเพ ธัมมา อะนัตตา - สิ่งทั้งหลายทั้งปวง , ทั้งที่เป็นสังขารแลมิใช่สังขารทั้งหมดทั้งสิ้น , ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน , ไม่ควรถือว่าเราว่าของเราว่าตัวว่าตนของเรา

อะธุวัง ชีวิตัง - ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน

ธุวัง มะระณัง - ความตายเป็นของยั่งยืน

อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง - อันเราจะพึงตายเป็นแท้

มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง - ชีวิตของเรามีความตายเป็นที่สุดรอบ

ชีวิตัง เม อะนิยะตัง - ชีวิตของเราเป็นของไม่เที่ยง

มะระณัง เม นิยะตัง - ความตายของเราเป็นของเที่ยง

วะตะ - ควรที่จะสังเวช

อะยัง กาโย อะจิรัง - ร่างกายนี้มิได้ตั้งอยู่นาน

อะเปตะวิญญาโณ - ครั้นปราศจากวิญญาณ

ฉุฑโฑ - อันเขาทิ้งเสียแล้ว

อะธิเสสสะติ - จักนอนทับ

ปะฐะวิง - ซึ่งแผ่นดิน

กะลิงคะรัง อิวะ - ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน

นิรัตถัง - หาประโยชน์มิได้

อะนิจจา วะตะ สังขารา - สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ

อุปปาทะวะยะธัมมิโน - มีความเกิดขึ้นแล้วมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา

อุปปัชชิต๎วา นิรุชฌันติ - ครั้นเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป

เตสัง วูปะสะโม สุโข - ความเข้าไปสงบระงับสังขารทั้งหลาย , เป็นสุขอย่างยิ่ง

สัพเพ สัตตา มะรันติ จะ -สัตว์ทั้งหลาย ทั้งปวงกำลังตายอยู่

มะริงสุ จะ มะริสสะเร -ที่ตายแล้ว และกำลังจะตาย

ตะเถวะหัง มะริสสามิ -เราก็จักตายอย่างนั้นเหมือนกัน

นัตถิ เม เอตถะ สังสะโย -ความสงสัยในความตายนี้, ย่อมไม่มีแก่เราเลย ฯ