ภารสุตตคาถา
( หันทะ มะยัง ภาระสุตตะคาถาโย ภะณามะ เส ฯ)

ภารา หะเว ปัญจักขันธา

- ขันธ์ ๕ ชื่อว่าภาระแล

ภาระหาโร จะ ปุคคะโล

- และผู้แบกภาระคือบุคคล

ภาราทานัง ทุกขัง โลเก

- เครื่องถือมั่นภาระเป็นเหตุนำมาซึ่งความทุกข์ในโลก

ภาระนิกเขปะนัง สุขัง

- การวางภาระเสียได้เป็นสุข

นิกขิปิต๎วา คะรุง ภารัง

- บุคคลวางภาระหนักเสียได้แล้ว

อัญญัง ภารัง อะนาทิยะ

- ไม่ถือภาระอื่น

สะมูลัง ตัณ๎หัง อัพพุย๎หะ

- ถอนตัณหาพร้อมทั้งมูลรากแล้ว

นิจฉาโต ปะรินิพพุโต

- เป็นผู้หายหิวดับรอบแล้ว, ดังนี้ .

(ขนฺธ. สํ. ๑๗/๒๕/๕๓)

ที่มา ภารสุตตคาถา


ภารสุตตคาถา (อีกสำนวนหนึ่ง)


( หันทะ มะยัง ภาระสุตตะคาถาโย ภะณามะ เส)

ภารา หะเว ปัญจักขันธา         
-ขันธ์ทั้งห้า เป็นของหนักเน้อ

ภาระหาโร จะ ปุคคะโล
          
-บุคคลแหละเป็นผู้แบกของหนักพาไป

ภาราทานัง ทุกขัง โลเก
         
-การแบกถือของหนักเป็นความทุกข์ในโลก

ภาระนิกเขปะนัง สุขัง
            
-การสลัดของหนักทิ้งลงเสียเป็นความสุข

นิกขิปิต๎วา คะรุง ภารัง
           
-พระอริยเจ้าสลัดทิ้งของหนักลงเสียแล้ว

อัญญัง ภารัง อะนาทิยะ
        
-ทั้งไม่หยิบฉวยเอาของหนักอันอื่นขึ้นมาอีก

สะมูลัง ตัณหัง อัพพุย๎หะ
       
-เป็นผู้ถอนตัณหาขึ้นได้กระทั่งราก

นิจฉาโต ปะรินิพพุโต
             
-เป็นผู้หมดสิ่งปรารถนาดับสนิทไม่มีส่วนเหลือ




บทจุลลไชยปกรณ์ ตำนานพระปริตร บทสวดปฏิจจสมุปบาท บทสวดสติปัฏฐาน๔ ประวัติพุทธสาวก
คำลากลับบ้าน บทปัพพโตปมคาถา บทเขมาเขมสรณทีปกคาถา คำสมาทนากรรมฐาน บทภารสุตตคาถา
บทปัจฉิมพุทโธวาท ติลักขณาทิคาถา บทสวดถวายพระพร โอวาทก่อนปรินิพพาน หลวงปู่คำพันธ์
ปฏิทินวันพระ มงคลปริตร คำปวารณาออกพรรษา คำอาราธนาธรรม เสียงพระพุทธประวัติ
ปัจฉิมพุทโธวาทปาฐะ วันออกพรรษา คำไหว้พระเจ้า ๑๐ ชาติ พระสังคีณี คาถากำลังวัน
คาถาบารมี ๓๐ ทัศ พระเจ้าพิมพิสาร ประวัติพระธาตุพนม รัตนปริตร ศิลปะพระธาตุพนม
บทพิจารณาสังขาร        

 กลับสู่หน้าหลัก