นิธิกัณฑคาถา
( หันทะ มะยัง นิธิกัณฑะคาถาโย ภะณามะ เส)

นิธิง นิเธติ ปุริโส      คัมภีเร อุทะกันติเก,
อัตเถ กิจเจ สะมุปปันเน    อัตถายะ เม ภะวิสสะติ
- คนเราฝังขุมทรัพย์ไว้ในที่ลึกจดถึงน้ำ, ก็ด้วยคิดว่า
เมื่อเกิดกิจที่จำเป็นขึ้น, ขุมทรัพย์นี้จะเป็นประโยชน์แก่เรา

ราชะโต วา ทุรุตตัสสะ     โจระโต ปีฬิตัสสะ วา,
อิณัสสะ วา ปะโมกขายะ     ทุพภิกเข อาปะทาสุ วา,
เอตะทัตถายะ โลกัส๎มิง     นิธิ นามะ นิธิยยะติ

- ขุมทรัพย์ที่คนฝังไว้ในโลก, ก็เพื่อจุดประสงค์นี้,
คือเพื่อให้พ้นจากราชภัยที่คอยคุกคาม, เพื่อให้พ้นจากโจรภัยที่คอยเบียดเบียน,  
เพื่อเก็บไว้ใช้หนี้ก็มี,  เพื่อเก็บไว้ใช้ในยามเกิดทุพภิกขภัย, หรือเพื่อใช้ในเวลามีภัยอันตรายต่างๆ

ตาวัสสุนิหิโต สันโต     คัมภีเร อุทะกันติเก ,
นะ สัพโพ สัพพะทาเยวะ     ตัสสะ ตัง อุปะกัปปะติ

- ขุมทรัพย์ที่เขาฝังไว้อย่างดีในที่ลึกจดน้ำถึงเพียงนั้น,
จะสำเร็จประโยชน์แก่เขาไปทั้งหมด, ตลอดเวลาก็หาไม่

นิธิ วา ฐานา จะวะติ      สัญญา วาสสะ   วิมุย๎หะติ 
- เพราะบางทีขุมทรัพย์เคลื่อนที่ไปก็มี, บางทีเขาลืมที่ฝังไว้ก็มี

นาคา วา อะปะนาเมนติ    ยักขา วาปิ หะรันติ นัง    
- บางทีพวกนาคเคลื่อนย้ายก็มี , บางทีพวกยักษ์นำขุมทรัพย์นั้นไปก็มี

อัปปิยา วาปิ ทายาทา     อุทธะรันติ อะปัสสะโต
- หรือบางทีเมื่อเขาไม่เห็น, ทายาทผู้ไม่เป็นที่รักขโมยขุดเอาไปก็มี

ยะทา ปุญญักขะโย โหติ สัพพะเมตัง วินัสสะติ

- เมื่อเขาสิ้นบุญ, ขุมทรัพย์ที่ฝังไว้ทั้งหมดนั้นก็พินาศหายไป

ยัสสะ ทาเนนะ สีเลนะ     สัญญะเมนะ ทะเมนะ จะ ,
นิธิ สุนิหิโต โหติ      อิตถิยา ปุ
ริสัสสะ วา
- ขุมทรัพย์ที่ผู้ใด, จะเป็นสตรีก็ตามเป็นบุรุษก็ตาม, ฝังไว้ดีแล้วด้วยทาน ศีล สัญญมะ และทมะ

เจติยัม๎หิ   จะ สังเฆ วา     ปุคคะเล อะติถีสุ วา    
- ในพระเจดีย์หรือในพระสงฆ์, ในบุคคลหรือในแขกที่มาหา

มาตะริ ปิตะริ วาปิ     อโถ   เชฏฐัม๎หิ   ภาตะริ
- ในมารดาบิดาก็หรือว่าพี่ชาย

เอโส นิธิ สุนิหิโต     อะเชยโย อะนุคามิโก
- ขุมทรัพย์นี้ชื่อว่าฝังไว้ดีแล้ว, คนอื่นขนเอาไปไม่ได้,
จะติดตามคนฝังตลอดไป

ปะหายะ คะมะนีเยสุ    เอตัง อาทายะ คัจฉะติ

- บรรดาทรัพย์สมบัติที่เขาจำต้องละไป, เขาพาไปได้เฉพาะขุมทรัพย์นี้เท่านั้น

อะสาธาระณะมัญเญสัง     อะโจระหะระโณ นิธิ
- ขุมทรัพย์นี้ไม่ทั่วไปแก่คนเหล่าอื่น, ทั้งโจรก็ลักเอาไปไม่ได้

กะยิราถะ ธีโร ปุญญานิ    โย นิธิ อะนุคามิโก
- ผู้มีปัญญาควรทำแต่บุญที่จะเป็นขุมทรัพย์ติดตามตนตลอดไป

เอสะ เทวะมะนุสสานัง       สัพพะกามะทะโท นิธิ
- ขุมทรัพย์นี้ให้ผลอันน่าปรารถนาทุกประการ, แก่เทวดา
และมนุษย์ทั้งหลาย

ยัง ยัง เทวาภิปัตเถนติ     สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
- เทวดาและมนุษย์ปรารถนาผลใดๆ, ผลนั้นๆ ทุกอย่าง, จะได้ด้วยขุมทรัพย์นี้

สุวัณณะตา สุสะระตา สุสัณฐานัง สุรูปะตา,
อาธิปัจจัง ปะริวาโร สัพพะเมเตนะ ลัพภะ
ติ
- ความมีผิวพรรณงดงาม, ความมีเสียงไพเราะ , ความมีทรวดทรงสมส่วน,
ความมีรูปสวย , ความเป็นใหญ่, ความมีบริวาร , ทั้งหมดจะได้ด้วยขุมทรัพย์นี้

ปะเทสะรัชชัง อิสสะริยัง จักกะวัตติสุขัง ปิยัง,
เทวะรัชชัมปิ ทิพเพสุ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
- ความเป็นพระราชาในประเทศ, ความเป็นอิสระ, ความสุขของความเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์อันน่าพอใจ,
แม้ความเป็นเทวราช ของเทวดาในหมู่เทพก็ตาม, ทั้งหมดก็จะได้ด้วยขุมทรัพย์นี้

มะนุสิกา จะ สัมปัตติ เทวะโลเก จะ ยา ระติ,
ยา จะ นิพพานะสัมปัตติ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
- สมบัติของมนุษย์ก็ดี, ความยินดีในเทวโลกก็ดี,
สมบัติคือนิพพานก็ดี, ทั้งหมดก็จะได้ด้วยขุมทรัพย์นี้

มิตตะสัมปะทะมาคัมมะ โยนิโส เจ ปะยุญชะโต,
วิชชาวิมุตติวะสีภาโว สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
- บุคคลอาศัยมิตตสัมปทา, ถ้าประกอบความเพียรโดยแยบคาย,
ก็จะเป็นผู้ชำนาญในวิชชาและวิมุตติ, ทั้งหมดก็จะได้ด้วยขุมทรัพย์นี้

ปะฏิสัมภิทา วิโมกขา จะ ยา จะ สาวะกะปาระมี,
ปัจเจกะโพธิ พุทธะภูมิ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
- ความเพียบพร้อมและความหลุดพ้น, อีกทั้งสาวกบารมี, การตรัสรู้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า,
และพุทธภูมิ, ทั้งหมดก็จะได้ด้วยขุมทรัพย์นี้

เอวัง มะหัตถิกา เอสา      ยะทิทัง ปุญญะสัมปะทา
- ผู้ถึงพร้อมด้วยบุญ, ย่อมได้ประโยชน์มากมายถึงเพียงนี้

ตัส๎มา ธีรา ปะสังสันติ      ปัณฑิตา กะตะปุญญะตันติฯ
- เพราะฉะนั้นบัณฑิตผู้เป็นปราชญ์, จึงสรรเสริญภาวะแห่งบุญที่ทำไว้แล้วเท่านั้นแล, ดังนี้ ฯ

    

บทสวดต่างๆ ตำนานพระปริตร บทสวดปฏิจจสมุปบาท บทสวดสติปัฏฐาน๔ ประวัติพุทธสาวก บทจุลลไชยปกรณ์
คำลากลับบ้าน บทปัพพโตปมคาถา บทเขมาเขมสรณทีปกคาถา คำสมาทนากรรมฐาน บทภารสุตตคาถา บทพิจารณาสังขาร
บทปัจฉิมพุทโธวาท ติลักขณาทิคาถา บทสวดถวายพระพร โอวาทก่อนปรินิพพาน หลวงปู่คำพันธ์ พระธาตุพนม


 กลับสู่หน้าหลัก