|    ปฏิกูลมนสิการบรรพ  (นำ) หันทะ มะยัง ปะฏิกูละมะนะสิการะปัพพะปาฐัง ภะณามะ เส ฯ  (รับ) ปุนะ จะปะรัง ภิกขะเว ภิกขุ- ภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง
  อิมะเมวะ กายัง - ภิกษุพิจารณาเห็นกายนี้แล  อุทธัง ปาทะตะลา - เบื้องบนแต่พื้นเท้าขึ้นมา  อะโธ เกสะมัตถะกา - เบื้องต่ำแต่ปลายผมลงไป  ตะจะปะริยันตัง - มีหนังหุ้มอยู่เป็นที่สุดรอบ   ปูรันนานัปปะการัสสะ- - เต็มไปด้วยของไม่สะอาดมีประการต่างๆ  อะสุจิโน ปัจจะเวกขะติ,  อัตถิ อิมัส๎มิง กาเย - มีอยู่ในกายนี้   เกสา - คือผมทั้งหลาย   โลมา - คือขนทั้งหลาย   นะขา - คือเล็บทั้งหลาย   ทันตา - คือฟันทั้งหลาย  ตะโจ - หนัง   มังสัง - เนื้อ   นะหารู - เอ็นทั้งหลาย   อัฏฐี - กระดูกทั้งหลาย  อัฏฐิมิญชัง - เยื่อในกระดูก  วักกัง - ม้าม   หะทะยัง - หัวใจ  ยะกะนัง - ตับ   กิโลมะกัง - พังผืด   ปิหะกัง - ไต  ปัปผาสัง - ปอด   อันตัง - ไส้ใหญ่  อันตะคุณัง - ไส้น้อย  อุทะริยัง - อาหารใหม่  กะรีสัง - อาหารเก่า   ปิตตัง - น้ำดี   เสมหัง - น้ำเสลด   ปุพโพ - น้ำหนอง  โลหิตัง - น้ำเลือด   เสโท - น้ำเหงื่อ  เมโท - น้ำมันข้น   อัสสุ - น้ำตา   วะสา - น้ำมันเหลว  เขโฬ - น้ำลาย   สิงฆาณิกา - น้ำมูก  ละสิกา - น้ำมันไขข้อ  มุตตันติ - น้ำมูตร ดังนี้   เสยยะถาปิ ภิกขะเว อุภะโต มุขา มูโตฬี- ภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนไถ้ มีปากสองข้าง
  ปูรา นานาวิหิตัสสะ ธัญญัสสะ เสยยะถีทัง- เต็มด้วยธัญญชาติต่างชนิด คือ
  สาลีนัง วีหีนัง มุคคานัง- ข้าวสาลี ข้าวเปลือก ถั่วเขียว
  มาสานัง ติลานัง ตัณฑุลานัง  - ถั่วเหลือง งา ข้าวสาร
   ตะเมนัง จักขุมา ปุริโส มุญจิต๎วา ปัจจะเวกเขยยะ- บุรุษผู้มีตาดี แก้ไถ้นั้นแล้ว พึงเห็นได้ว่า
  อิเม สาลี อิเม วีหี อิเม มุคคา- นี้ข้าวสาลี นี้ข้าวเปลือก นี้ถั่วเขียว
  อิเม มาสา อิเม ติลา อิเม ตัณฑุลาติ- นี้ถั่วเหลือง นี้งา นี้ข้าวสาร
  เอวะเมวะ โข ภิกขะเว ภิกขุ- ภิกษุทั้งหลาย ฉันใดก็ฉันนั้น
  อิมะเมวะ กายัง- ภิกษุพิจารณาเห็นกายนี้แล
  อุทธัง ปาทะตะลา- เบื้องบนแต่พื้นเท้าขึ้นมา
  อะโธ เกสะมัตถะกา- เบื้องต่ำแต่ปลายผมลงไป
  ตะจะปะริยันตัง- มีหนังหุ้มอยู่เป็นที่สุดรอบ
  ปูรันนานัปปะการัสสะ อะสุจิโน ปัจจะเวกขะติ- เต็มไปด้วยของไม่สะอาดมีประการต่างๆ
  อัตถิ อิมัส๎มิง กาเย- มีอยู่ในกายนี้
  เกสา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ- ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง
  มังสัง นะหารู อัฏฐี อัฏฐิมิญชัง วักกัง- เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม
  หะทะยัง ยะกะนัง กิโลมะกัง ปิหะกัง ปัปผาสัง- หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด
  อันตัง อันตะคุณัง อุทะริยัง กะรีสัง- ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า
  ปิตตัง เสมหัง ปุพโพ โลหิตัง เสโท เมโท- น้ำดี เสลด หนอง เลือด เหงื่อ มันข้น
  อัสสุ วะสา เขโฬ สิงฆาณิกา ละสิกา มุตตันติ- น้ำตา มันเหลว น้ำลาย น้ำมูก ไขข้อ มูตร ดังนี้
  อิติ อัชฌัตตัง วา กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ- ด้วยอาการอย่างนี้ ภิกษุพิจารณาเห็นกายในกาย ภายในบ้าง
  พะหิทธา วา กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ- พิจารณาเห็นกายในกาย ภายนอกบ้าง
  อัชฌัตตะพะหิทธา วา กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ- พิจารณาเห็นกายในกาย ทั้งภายในและภายนอกบ้าง
  สะมุทะยะธัมมานุปัสสี วา กายัส๎มิง วิหะระติ- พิจารณาเห็นธรรม คือความเกิดขึ้น ในกายบ้าง
  วะยะธัมมานุปัสสี วา กายัส๎มิง วิหะระติ- พิจารณาเห็นธรรม คือความเสื่อมไป ในกายบ้าง
  สะมุทะยะวะยะธัมมานุปัสสี วา กายัส๎มิง วิหะระติ- พิจารณาเห็นธรรม ทั้งความเกิดขึ้นและเสื่อมไป ในกายบ้าง
  อัตถิ กาโยติ วา ปะนัสสะ สะติ ปัจจุปัฏฐิตา โหติ- อีกอย่างหนึ่ง สติของเธอที่ตั้งมั่นอยู่ว่า กายมีอยู่
  ยาวะเทวะ ญาณะมัตตายะ ปะติสสะติมัตตายะ- เพียงสักว่ารู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น
  อะนิสสิโต จะ วิหะระติ- เธอเป็นผู้อันตัณหาและทิฏฐิอาศัยไม่ได้
  นะ จะ กิญจิ โลเก อุปาทิยะติ- ไม่ถือมั่นอะไรๆ ในโลก
  เอวัมปิ ภิกขะเว ภิกขุ กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ- ภิกษุทั้งหลาย อย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพิจารณาเห็นกายในกายอยู่
 |